“Муродуллоҳ барин шахсони наҷиб рӯзгори хешро бидуни хизмати халқ тасаввур карда наметавонистанд. Ӯ воқеан, ҳам донишманди фозил, фарзонамарди соҳаи фарҳангу маданият, арбоби барҷастаи давлатӣ буда, таҳким бахшидани дӯстию бародарии ҷовидонаи тамоми халқҳою миллатҳои ҷумҳуриамон, ваҳдату якпорчагии Тоҷикистони азизро ҳадафи волои худ ҳисобида буд”.

Ин суханони Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ- Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон, ки ҳанӯз соли 1993 дар маросими ифтитоҳи хона – музеи ходими давлатӣ ва ҷамъиятӣ, вакили Шӯрои Олӣ, нахустин сардабири нашрияи “Садои мардум”, муаррих ва рӯзноманигор, аввалин қурбонии роҳи мубориза барои мустаҳкам намудани давлату ҳукумати қонунӣ Муродуллоҳ Шерализода муҳтавои чорабиниҳоро бахшида ба 80- солагии ӯ, ки рӯзҳои 26-27 ноябр дар шаҳри Панҷакент бо ибтикори мақомоти иҷроияи маҳаллии ҳокимияти давлатии шаҳр баргузор шуд, ташкил медод.

Нахуст меҳмонон ва иштирочиёни чорабиниҳо - намояндаи вакилони Маҷлиси намояндагони Маҷлиси Олӣ, ҳамсафону дӯстон, рӯзноманигорони нашрияҳои ҷумҳуривию шаҳрӣ, телевизионҳои кишварӣ, меҳмонон аз Ҷумҳурии Ӯзбекистон мақбараи одамушшуаро, сардафтари адабиёти классикии тоҷику форс Абӯабдуллоҳ Рӯдакиро дар деҳаи Панҷруд зиёрат намуданд.

Сипас, онҳо дар маҳфили гиромидошти Муродуллоҳ Шерализода, ки дар муассисаи таҳсилоти миёнаи умумии № 7, деҳаи Кулолии деҳоти Рӯдакӣ, ки номи ӯро дорад, иштирок намуда, дар пояи нимпайкарааш дар саҳни таълимгоҳ гул гузоштанд. Меҳмонону иштирокчиёни маҳфил аз боздид аз кабинетҳои фаннӣ, китобхона, толори варзиши таълимгоҳ, ки бо саҳмгузории соҳибкорон- дастпарварони он, омӯзгорон таъмиру навсозӣ шудааст, изҳори қаноатмандӣ карданд.

Зимни боздидҳо меҳмонон бо хонандагони таълимгоҳ оид ба шашка ва волейбол мусобиқаи дӯстона доир намуданд.

Дар маҳфил раиси шаҳр Абдухолиқ Холиқзода, ҳамкорону дӯстон, ҳамдеҳагонаш аз Муродуллоҳ Шерализода чун ходими намоёни давлатию ҷамъиятӣ, муборизи роҳи ростию ҳақиқат, ватандӯсти ҳақиқӣ, донишманди андешагаро, инсони шарифу хоксор ёдоварӣ намуданд.

Иштирокчиёни чорабиниҳо аз хона-музеи Муродуллоҳ Шерализода, ки дар хонаи падариаш, бо маблағгузории мақомоти иҷроияи маҳаллии ҳокимияти давлатии шаҳр бозсозӣ шудааст, аксу нигораҳо, ки аз рӯзгору фаълоияти ӯ ҳикоят мекунанд, дидан намуданд.

Оромгоҳи ин шаҳиди роҳи озодӣ дар зодгоҳаш низ таъмиру таҷдид шуда, намои нав гирифтааст. Меҳмонони маҳфил зимни зиёрат ба рӯҳи Муродуллоҳ Шерализода дуо фиристода, ба хотираи некаш арҷгузорӣ намуданд.

Дар маҷмӯъ ба шарофати баргузории маҳфилу чорабиниҳо бахшида ба 80 солагии ӯ дар зодгоҳаш корҳои зиёди тозакорию ободонӣ сурат гирифта, ба мумфашкунии роҳи байни ҳамсоядеҳаҳои Кулолӣ ва Зери ҳисор оғоз бахшида шуд.

Дар фарҷоми чорабиниҳо дар зодгоҳи Муродуллоҳ Шерализода меҳмонон аз осорхонаи шоири номвари тоҷик Мастон Шералӣ, ки чанде пеш 90-солагиашро аҳли адаби мамлакат ва шаҳр таҷлил намуда буданд, толори варзиши муассисаи таҳсилоти миёнаи умумии №53-и деҳаи Зери ҳисор, ки номи ӯро дорад, хона музеи шоир ва драмнавис Файзулло Ансорӣ дар деҳаи Нигнот, мақбараи Хоҷи Муҳаммади Башоро дар деҳаи Мазор, ки соли гузашта дар қатори панҷ ёдгории таърихии шаҳри Панҷакент ба Феҳристи мероси башарии ЮНЕСКО шомил гашта буд, хона – музеи Шоири Халқии Тоҷикистон, устод Лоиқ дар ин ҷо дидан намуданд.